شهرستان خوروبیابانک
بر ساحل کویر نمک آنجا که راه به بن بست میرسد خور آرمیده است 
قالب وبلاگ

در زمان قديم:يك روز قبل از عيد را روز بي بي حور مي ناميدند. و معتقد بودند كه در روز بي بي حور تنور نبايد خالي از نان باشد و طبق همين عقيده، در روز بي بي حور اگر اشخاصي بودند كه در خانه آرد نداشتند از همسايه و يا اقوام و بستگان قرض مي گرفتند و نان مي پختند و نمي گذاشتند كه تنور خانه خالي از نان باشد. و عقيده داشتند كه اگر روز اول سال نو ، تنور نان نداشته باشد آن سال از لحاظ خوارو بار به زحمت مي افتند.

البته اين كه روز بي بي حور از كي و چه تاريخي در خور پا گرفته و بين مردم اين عقيده ايجاد شده و وجه تسميه آن چيست؟ كسي خبر ندارد

منبع:كتاب افسانه ي كوير ص ۱۳۰

عكس خودم

 

[ دوشنبه نوزدهم تیر ۱۳۹۱ ] [ 6:35 ] [ امرالهی ]
از قدیم الایام به عنوان یک سبزی مفید و مؤثر از آن استفاده می شده است. گرچه در رابطه با مسائل غذایی از آن استفاده های فراوانی می شده ؛ ولی اکنون این استفاده کاهش یافته است و در عوض موارد درمانی این گیاه افزایش پیدا کرده و در همه زمینه ها از آن استفاده می شود و هیچگونه عارضه ای ندارد.

  طریقه استفاده ی آن هم به این ترتیب است که دانه های این گیاه را می کوبند و بعد از مرطوب کردن در محل درد و مفاصل می گذارند و به عنوان مُسَکن از آن استفاده می کنند.

خواص گیاه در ادامه مطلب

عکس خودم


برچسب‌ها: گیاه ترشو, ترشو, ترشک, گیاهان خاص منطقه ی خوروبیابانک
ادامه مطلب
[ یکشنبه هجدهم تیر ۱۳۹۱ ] [ 11:15 ] [ امرالهی ]

خنج و دادکین از توابع شهرستان خور و بیابانک. پس از عبور از دل کویر و روستاهای کویری در دل کوههای سر به فلک کشیده ناگهان روستای خوش و آب و هوای خنج و در کنار آن دادکین، بهشتی کوچک نمایان میشود . روستا دارای آب و هوای معتدل میباشد . کار مردمان روستا کشاورزی و دامپروری است .

در این روستا دو درخت کاج که به دوقلو ها معروف می باشد وجود دارد.

عکس ها:وبلاگ خنج و دادکین.

مطلب:حاکی از شنیده ها

 


برچسب‌ها: خنج, دادکین, خنج و دادکین, روستاهای اطراف خوروبیابانک
ادامه مطلب
[ شنبه هفدهم تیر ۱۳۹۱ ] [ 6:55 ] [ امرالهی ]

 

بهشت من خور

پديدآورنده:
نويسنده:احمد اميني (راد)

ويراستار:ضرغام اميني

معرفي مختصر كتاب:
در كتاب حاضر، جغرافياي منطقة خور و بيابانك، واقع در كوير مركزي ايران، به اختصار معرفي شده است. خور و بيابانك، بخشي از استان اصفهان است. مركز اين بخش، شهر خور است و طبق سرشماري سال 1357، 6451 نفر جمعيت دارد. خور داراي دو رشته قنات با نام‌هاي «كلاغو» و «هژير» و يك چشمه با نام «درياشو» است. گندم، جو، پنبه، انار، سنجد، زردك و... از جمله محصولات كشاورزي اين بخش به شمار مي‌آيد. مرتفع‌ترين كوه خور، قلة «طشت آب» است. از آبادي‌هاي سرسبز آن نيز مي‌توان به «چاه ملك» اشاره كرد. اين كتاب با اشعاري از «حبيب يغمايي» و «محمد شايگان» در وصف خور و بيابانك، همراه و بر آن تصاويري از شهر ضميمه شده است.

[ پنجشنبه پانزدهم تیر ۱۳۹۱ ] [ 7:4 ] [ امرالهی ]
.: Weblog Themes By Pichak :.

درباره وبلاگ

سلام دوستان امرالهی هستم
این وبلاگو واسه معرفی شهرستانم درست کردم
امیدوارم خوشتون بیاد,لطفا با نظراتتون منو یاری کنید

بیابانک, نام متأخر ناحیه ای قدیمی در دشت کویر و نیز دهستانی به همین نام در استان اصفهان .ناحیة بیابانک . ناحیه ای قدیمی (تقریبا برابر با بخش خور و بیابانک امروزی ) در حاشیة جنوبی دشت کویر * که در گذشته بر سر راه اصفهان (نایین ) به خراسان (نیشابور) قرار داشت . در اصل ناحیة بیابانک قسمتی از بیابان بزرگ و قدیمی است که در منابع عربی از آن به نام «مفازه » یاد شده است . بیابانک به عنوان یک اصطلاح جغرافیایی به معنای بیابان کوچک یا نیمة کویر است و این نام در منابع و مآخذ قبل از قرن دهم دیده نشده است (هدین ص 562 حکمت یغمائی ص 96).

"کویر انتهای زمین است. پایان سرزمین حیات است... در کویر بیرون از دیوار خانه پشت حصار ده دیگر هیچ نیست. صحرای بیکرانه‌ی عدم است. خوابگاه مرگ و جولان‌گاه هول. راه تنها به‌سوی آسمان باز است، آسمان، چشمه‌ی مواج و زلال نوازش‌ها امیدها و... انتظار! انتظار!"
دکتر علی شریعتی
امکانات وب