شهرستان خوروبیابانک
بر ساحل کویر نمک آنجا که راه به بن بست میرسد خور آرمیده است 
قالب وبلاگ

  بر ساحل کویر نمک

آنجا که راه به بن بست می رسد

خور آرمیده است.....

(كتاب بر ساحل كوير نمك)

کهن دیار کویری که در مرکز ایران زمین واقع شده و چونان نگینی درخشان در دشت کویر می درخشد خوروبیابانک نام دارد با خانه هایی از خشت خام با کوچه های تنگ تهی از دوست!!!!

خور مرکز بخش جندق و بیابانک است ( استان اصفهان ) که دارای فرهنگ غنی و پر باری است. تاریخ شکل گیری آن بدرستی معلوم نیست ولی آنه از شواهد و قراین و دست نبشته های قدیمی استنباط می شود حد اقل تا قرن پنجم و ششم هجری می توان آثاری هر چند نا محسوس را مشاهده کرد .

خور در گویش زرتشتی همان فرشته نگهبان آفتاب است .خور به معنای خلیج نیز آمده است که حکایت از آن دارد که روزگاری خور جزیره ای بوده است در دریایی پهناور .

ناصر خسرو در سال 444 هجری در سفر نامه خود از بیاذه و گرمه ( جرمق ) نام برده است .وی مجموع آبادی های منطقه را 12 مورد تخمین زده و از بیاذه ( پیاده ) به عنوان مرکز و یکی از پایگاه های اسماعیلیه نام برده است.

از خور شهر نخلستانهای سر به فلک کشیده در حاشیه کویر مرکزی نمک دستتان را به گرمی می فشارم و آماده پذیرش هر گونه نظر و پیشنهاد شما عزیزان در خصوص مطالب این وبلاگ می باشم.

 

[ یکشنبه یازدهم تیر ۱۳۹۱ ] [ 13:40 ] [ امرالهی ]

زادروز ۱۲۸۰، خوروبيابانك
مرگ :             ۱۳۶۳ تهران
پیشه محقق ادبي،روزنامه نگار
فرزندان بدرالدین، پرویز، اسماعیل، احمد، پروین، پروانه، افسانه، پیرایه، مسیح، مریم

حبیب یغمایی  محقق ادبی، روزنامه‌نگار، و شاعر ایرانی،پدرش حاج میرزا اسدالله منتخب السادات خوری بود. از طرف مادر تبار او به يغماي جندقي می‌پیوست.

بی‌تردید بزرگ‌ترین خدمت حبیب یغمایی به زبان فارسی و حوزهٔ پژوهش‌های ایرانی، چاپ و نشر مرتب مجلهٔ يغما طی سی و یک سال است.حبیب یغمایی در ۲۴ اردیبهشت ۱۳۶۳ در تهران درگذشت. پیکر او به خوروبيابانك منتقل شد و در آرامگاه احداثی وی به خاک سپرده شد.از معروف ترین آثار ایشان می توان روباه و زاغ را نام برد

برخی از آثار استاد حبیب یغمایی:

  • جغرافیای جندق و بیابانک، ۱۳۰۴
  • علم قافیه، ۱۳۴۰
  • دخمه ارغون (مجموعه اشعار)
  • گلستان سعدی (تصحیح)
  • گرشاسب‌نامه، اسدی طوسی (تصحیح)، ۱۳۱۷
  • منتخب شاهنامه (تصحیح)
  • ترجمه تفسیر طبری (تصحیح)، ۱۳۳۹-۱۳۴۴
  • صص‌الانبیا، ابواسحاق نیشابوری (تصحیح)، ۱۳۴۰
  • نمونه نظم و نثر فارسی، ۱۳۴۳
  • فردوسی در شاهنامه، ۱۳۵۴
  • غزلیات سعدی (تصحیح)، ۱۳۶۱

به اهتمام حبیب یغمایی:

  • یادنامه تقی‌زاده، به اهتمام حبیب یغمایی، انجمن آثار ملی ۱۳۴۹
  • نامهٔ مینوی، ۱۳۵۰
  • مقالات فروغی درباره شاهنامه فردوسی، ۱۳۵۱
  • عامری نامه، ۱۳۵۳
  • مقالات فروغی، جلد اول ۱۳۵۳
  • مقالات فروغی، جلد دوم ۱۳۵۵

مطالب:جمع آوری خودم از اینترنت

عکس ها:اینترنت

حبیب یغمایی

 

 


زندگینامه: حبیب یغمایی (1280 - 1363)

 

 

 


برچسب‌ها: حبیب یغمایی, مشاهیر خوروبیابانک, روباه و زاغ, خورو بیابانک
[ چهارشنبه چهاردهم تیر ۱۳۹۱ ] [ 6:3 ] [ امرالهی ]

ریشه کلمه ((قنات)) گرفته شده از کلمه ((کانو)) آکادی است که به معنای ((نی)) که در عبری به ((کانا)) و در آرمی به ((کانیا)) تبدیل شده است .

و اما در شهر خور تا اونجايي كه من مي دونم و شنيدم داراي ۳ تا قنات مي باشد.

  • کلاغو یا کلاگو: قنات کلاغو که یکی از طولانی‌ترین قنات‌های ایران است در مسیری ۷۲۰۰ متری از مادر چاه تا خور کشیده شده و قدمتی ۹۰۰ ساله دارد به عقیده اهالی حفر کنندهٔ این قنات «میرکلان» نامی بوده‌است.
  • دهزير: قنات دهزیر که از پرآبترین قنات‌های کویری است حدود ۴۰۰۰ متر از خور فاصله داشته و قدمت آنه به بیش از ۱۰۰۰ سال می‌رسد و دارای ۶۵ حلقه چاه می‌باشد و از زیر شهر می‌گذرد و اهالی با حفر پایاب به آب آن دسترسی دارند. درچند سال اخیر اکثر پایاب‌ها که نمادی از شهر خور بود توسط شورای شهر مسدود گردیده‌است و درحال حاضر پایاب لرد که یکی از پایاب‌های باقیمانده می‌باشد و درفلکه امام خميني شهر خور قراردارد مورد بهره برداری قرار می‌گیرید.
  • شورو یا غفورآباد: قدیمی‌ترین قناتی است که در خور حفر گردیده و بعدها توسط شخصی بنام غفور مرمت گردیده‌است. و به نظر می‌رسد در حال حاضر اثری از آنها باقی نمانده‌است. البته به گفته ی یکی از خواننده های وبلاگم قنات شورو حدود یکی دو سال پیش لایروبی و کول گذاری شد و موقعیت هم اکنون این قنات هم از زیر مسجد جامع میگذرد.

    عکس:آرشیو.قنات دهزير

    بقيه در ادامه مطلب


  • برچسب‌ها: قنات, قنات های خوروبیابانک, قنات کلاغو, قنات دهزیر
    ادامه مطلب
    [ سه شنبه سیزدهم تیر ۱۳۹۱ ] [ 6:54 ] [ امرالهی ]

    اشنان(اشنون - اشنیان): این گیاه از خانواده اسفناجیان است و بوته‌ای می‌باشد و ارتفاع آن تا ۱۵۰ سانتی متر هم می‌رسد.گل های اشنان منفرد ، منظم و در هنگام رسیدن میوه در قاعده خشک و کاغذین می شوند . اشنان متعلق به خانواده اسفناجیان (chenpodiaceae) است.این گیاه در این منطقه رشد می کند و خواص زیادی دارد.

    موارد استفاده ی گیاه:

    1- تعليف دام : اين گياه از نظر خوشخوراكي ارزش كمي داشته و بيشتر مورد علاقه ي شتر مي باشد. بز و گوسفند از اندام هاي خشك گياه به مقدار كم مورد استفاده قرار مي دهد.

    2- استحصال كلياب : در اثر سوزاندن ساقه و برگ اين گياه املاح موجود در گياه به صورت خاكستر يا تخته سنگ بي شكل باي مي ماندكه موارد مصرف متعددي دارد.

    3- شستشوي لباس : تهيه ي پودر از شاخه و برگ جهت شستشوي لباس (كه در ايام گذشته مرسوم بوده است)

    4- جهت سوخت و تهيه ي زغال: كه حدودا در سه دهه گذشته مصرف بالاي داشته است.

    5- مصارف دارویی : برطرف کردن آبله مرغان ، ضد عفونی کننده ، جهت بیماری های پوستی مانند سوریازیس ، برص و ... .


    مطالب از كتاب گياهان دارويي.

    عكس:آرشيو
     


    برچسب‌ها: گياه اشنان, اشنان, پوشش گياهي شهرستان خوروبيابانك, شهرستان خوروبيابانك
    [ دوشنبه دوازدهم تیر ۱۳۹۱ ] [ 8:0 ] [ امرالهی ]
    اقبال يغمايي
    نام پدر: اسدالله منتخب السادات
    تولد و وفات: (۱۲۹۵  ۱۳۷۶) شمسی
    محل تولد: شهرستان خور و بیابانک
    شهرت علمی و فرهنگی: روزنامه نگار ، نویسنده ، مترجم و مصحح
    وی برادر حبیب یغمایی ، صاحب مجلهٔ "یغما" بود. اقبال پس از اتمام تحصیلات ابتدایی به تهران آمد و تحصیلات ابتدایی خود را در مدارس تهران و متوسطه را در مدرسهٔ دارالفنون به پایان رساند. او سپس وارد دانشسرای مقدماتی شد و بعد از پایان تحصیلات دانشسرای عالی به شاهرود رفت و ضمن تدریس ریاست دبیرستان ایرانشهر را نیز به عهده گرفت. یغمایی در ۱۳۲۴ش به تهران بازگشت و در وزارت فرهنگ و هنر مشغول خدمت شد و از ۱۳۲۷ش در دانشکدهٔ ادبیات دانشگاه تهران به مدت سه سال به تدریس پرداخت. وی مدتی سرپرستی مجلهٔ "آموزش و پرورش" را به عهده گرزفت و بعد از چندی خود مستقلاً اقدام به نشر مجلهٔ "دانش آمور" نمود. یغمایی مدت طولانی با بنیاد فرهنگ ایران به سرپرستی دکتر پرویز خانلری و ادارهٔ نگارش وزارت فرهنگ و هنر همکاری داشت. او در تهران درگذشت و در قطعهٔ هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.
    از دیگر آثار وی: "طرفه ها" ، سه مجلد؛ "داستان پیامبران"؛ "مدرسهٔ دارالفنون"؛ "شهید راه آزادی" ، سرگذشت سیدجمال الدین اصفهانی ، پدر محمد علی جمال زاده؛ "جغرافیای تاریخی دامغان"؛ "داستانهای عاشقانه ادبیات فارسی"؛ "داستانهای عیاری و پهلوانی در ادبیات فارسی"؛ تصحیح "حماسهٔ ابومسلم نامه"؛ تصحیح "هوسنامهٔ خسرو و شیرین"؛ "سفرنامهٔ شاردن" ، ترجمه؛ "پتی شز" ، ترجمه؛ "رابینسون کروزوئه" ، ترجمه؛ "تشبیهات شاعرانه" ، شعر.

    منبع:اینترنت

    عکس:خور در گذر زمان


    برچسب‌ها: اقبال یغمایی, مشاهیر کویر, شاعران کویر, نویسندگان خوروبیابانک
    [ یکشنبه یازدهم تیر ۱۳۹۱ ] [ 10:2 ] [ امرالهی ]

    تصاویر:آرشيو


    ادامه مطلب
    [ جمعه نهم تیر ۱۳۹۱ ] [ 18:37 ] [ امرالهی ]
    .: Weblog Themes By Pichak :.

    درباره وبلاگ

    سلام دوستان امرالهی هستم
    این وبلاگو واسه معرفی شهرستانم درست کردم
    امیدوارم خوشتون بیاد,لطفا با نظراتتون منو یاری کنید

    بیابانک, نام متأخر ناحیه ای قدیمی در دشت کویر و نیز دهستانی به همین نام در استان اصفهان .ناحیة بیابانک . ناحیه ای قدیمی (تقریبا برابر با بخش خور و بیابانک امروزی ) در حاشیة جنوبی دشت کویر * که در گذشته بر سر راه اصفهان (نایین ) به خراسان (نیشابور) قرار داشت . در اصل ناحیة بیابانک قسمتی از بیابان بزرگ و قدیمی است که در منابع عربی از آن به نام «مفازه » یاد شده است . بیابانک به عنوان یک اصطلاح جغرافیایی به معنای بیابان کوچک یا نیمة کویر است و این نام در منابع و مآخذ قبل از قرن دهم دیده نشده است (هدین ص 562 حکمت یغمائی ص 96).

    "کویر انتهای زمین است. پایان سرزمین حیات است... در کویر بیرون از دیوار خانه پشت حصار ده دیگر هیچ نیست. صحرای بیکرانه‌ی عدم است. خوابگاه مرگ و جولان‌گاه هول. راه تنها به‌سوی آسمان باز است، آسمان، چشمه‌ی مواج و زلال نوازش‌ها امیدها و... انتظار! انتظار!"
    دکتر علی شریعتی
    امکانات وب