شهرستان خوروبیابانک
بر ساحل کویر نمک آنجا که راه به بن بست میرسد خور آرمیده است 
قالب وبلاگ
اقبال يغمايي
نام پدر: اسدالله منتخب السادات
تولد و وفات: (۱۲۹۵  ۱۳۷۶) شمسی
محل تولد: شهرستان خور و بیابانک
شهرت علمی و فرهنگی: روزنامه نگار ، نویسنده ، مترجم و مصحح
وی برادر حبیب یغمایی ، صاحب مجلهٔ "یغما" بود. اقبال پس از اتمام تحصیلات ابتدایی به تهران آمد و تحصیلات ابتدایی خود را در مدارس تهران و متوسطه را در مدرسهٔ دارالفنون به پایان رساند. او سپس وارد دانشسرای مقدماتی شد و بعد از پایان تحصیلات دانشسرای عالی به شاهرود رفت و ضمن تدریس ریاست دبیرستان ایرانشهر را نیز به عهده گرفت. یغمایی در ۱۳۲۴ش به تهران بازگشت و در وزارت فرهنگ و هنر مشغول خدمت شد و از ۱۳۲۷ش در دانشکدهٔ ادبیات دانشگاه تهران به مدت سه سال به تدریس پرداخت. وی مدتی سرپرستی مجلهٔ "آموزش و پرورش" را به عهده گرزفت و بعد از چندی خود مستقلاً اقدام به نشر مجلهٔ "دانش آمور" نمود. یغمایی مدت طولانی با بنیاد فرهنگ ایران به سرپرستی دکتر پرویز خانلری و ادارهٔ نگارش وزارت فرهنگ و هنر همکاری داشت. او در تهران درگذشت و در قطعهٔ هنرمندان بهشت زهرا به خاک سپرده شد.
از دیگر آثار وی: "طرفه ها" ، سه مجلد؛ "داستان پیامبران"؛ "مدرسهٔ دارالفنون"؛ "شهید راه آزادی" ، سرگذشت سیدجمال الدین اصفهانی ، پدر محمد علی جمال زاده؛ "جغرافیای تاریخی دامغان"؛ "داستانهای عاشقانه ادبیات فارسی"؛ "داستانهای عیاری و پهلوانی در ادبیات فارسی"؛ تصحیح "حماسهٔ ابومسلم نامه"؛ تصحیح "هوسنامهٔ خسرو و شیرین"؛ "سفرنامهٔ شاردن" ، ترجمه؛ "پتی شز" ، ترجمه؛ "رابینسون کروزوئه" ، ترجمه؛ "تشبیهات شاعرانه" ، شعر.

منبع:اینترنت

عکس:خور در گذر زمان


برچسب‌ها: اقبال یغمایی, مشاهیر کویر, شاعران کویر, نویسندگان خوروبیابانک
[ یکشنبه یازدهم تیر ۱۳۹۱ ] [ 10:2 ] [ امرالهی ]
.: Weblog Themes By Pichak :.

درباره وبلاگ

سلام دوستان امرالهی هستم
این وبلاگو واسه معرفی شهرستانم درست کردم
امیدوارم خوشتون بیاد,لطفا با نظراتتون منو یاری کنید

بیابانک, نام متأخر ناحیه ای قدیمی در دشت کویر و نیز دهستانی به همین نام در استان اصفهان .ناحیة بیابانک . ناحیه ای قدیمی (تقریبا برابر با بخش خور و بیابانک امروزی ) در حاشیة جنوبی دشت کویر * که در گذشته بر سر راه اصفهان (نایین ) به خراسان (نیشابور) قرار داشت . در اصل ناحیة بیابانک قسمتی از بیابان بزرگ و قدیمی است که در منابع عربی از آن به نام «مفازه » یاد شده است . بیابانک به عنوان یک اصطلاح جغرافیایی به معنای بیابان کوچک یا نیمة کویر است و این نام در منابع و مآخذ قبل از قرن دهم دیده نشده است (هدین ص 562 حکمت یغمائی ص 96).

"کویر انتهای زمین است. پایان سرزمین حیات است... در کویر بیرون از دیوار خانه پشت حصار ده دیگر هیچ نیست. صحرای بیکرانه‌ی عدم است. خوابگاه مرگ و جولان‌گاه هول. راه تنها به‌سوی آسمان باز است، آسمان، چشمه‌ی مواج و زلال نوازش‌ها امیدها و... انتظار! انتظار!"
دکتر علی شریعتی
امکانات وب