شهرستان خوروبیابانک
بر ساحل کویر نمک آنجا که راه به بن بست میرسد خور آرمیده است 
قالب وبلاگ

کتاب باران در کویر

نویسنده زهرا وهاب(ساقی)

خلاصه کتاب:مجموعة حاضر، حاوي شعرهايي در قالب غزل، با مضمون‌هاي معنوي و مذهبي است. شاعر بيش‌تر شعرهايش را دربارة حضرت امام رضا(ع) سروده و آنها را به ايشان تقديم کرده است. شاعر دليل شعر سرودنش را امام رضا(ع) و لطف و نظر ايشان مي‌داند. عطر نان؛ حسرت پرواز؛ راه رستگاري؛ موج ناآرام؛ کوير؛ تقدير بي‌تدبير؛ حضور؛ روياي سبز؛ جمله‌هاي انتظار؛ راز مرگ عاشقي؛ بي‌وفايي؛ به ياد برادرم؛ ديدار دوباره؛ غزل خداحافظي؛ و غم‌نامه، عنوان‌هاي برخي از سروده‌هاي اين مجموعه است.

خلاصه ای از بیوگرافی نویسنده از زبان خودشان:

زهرا وهاب تخلصم ساقی
فرزند مرحوم ابراهیم وهاب
متولد سال 1352
تحصیلاتم لیسانس مشاوره و راهنمایی
شغلم فرهنگی مدیر هنرستان کاردانش هنرآیین
از سال 88 کار سرودن شعر رو شروع کردم.اوایل فقط غزل گفتم ولی بعدها گاهی سپید گاهی نیمایی و یا چهار پاره هم نوشتم.2 تا کتاب دارم باران در کویر و عشقهای کاغذی
الان دارم برای سومین کتابم شعر می گم.که البته چند نمونه از شعرای سومین کنابم رو توی وبلاگم نوشتم.هیچ وقت شعرامو جایی نخوندم.عضو هیچ انجمنی نبودم.
هیچ وقتم خودمو با شاعرای خور مقایسه نمی کنم چون از همه شون کمترم.فرصتی هم برای رشد کردن تو زمینه ی شعر ندارم.همین که یادگاری ازم بمونه برام کافیه


برچسب‌ها: باران در کویر, زهرا وهاب, ساقی, زهرا وهاب ساقی
[ دوشنبه شانزدهم مرداد ۱۳۹۱ ] [ 10:53 ] [ امرالهی ]
.: Weblog Themes By Pichak :.

درباره وبلاگ

سلام دوستان امرالهی هستم
این وبلاگو واسه معرفی شهرستانم درست کردم
امیدوارم خوشتون بیاد,لطفا با نظراتتون منو یاری کنید

بیابانک, نام متأخر ناحیه ای قدیمی در دشت کویر و نیز دهستانی به همین نام در استان اصفهان .ناحیة بیابانک . ناحیه ای قدیمی (تقریبا برابر با بخش خور و بیابانک امروزی ) در حاشیة جنوبی دشت کویر * که در گذشته بر سر راه اصفهان (نایین ) به خراسان (نیشابور) قرار داشت . در اصل ناحیة بیابانک قسمتی از بیابان بزرگ و قدیمی است که در منابع عربی از آن به نام «مفازه » یاد شده است . بیابانک به عنوان یک اصطلاح جغرافیایی به معنای بیابان کوچک یا نیمة کویر است و این نام در منابع و مآخذ قبل از قرن دهم دیده نشده است (هدین ص 562 حکمت یغمائی ص 96).

"کویر انتهای زمین است. پایان سرزمین حیات است... در کویر بیرون از دیوار خانه پشت حصار ده دیگر هیچ نیست. صحرای بیکرانه‌ی عدم است. خوابگاه مرگ و جولان‌گاه هول. راه تنها به‌سوی آسمان باز است، آسمان، چشمه‌ی مواج و زلال نوازش‌ها امیدها و... انتظار! انتظار!"
دکتر علی شریعتی
امکانات وب